Parafia pw. św. Marcina w Kamionaczu

Kościół pw. św. Marcina
Kościół pw. św. Marcina

Pierwsza wzmianka o Kamionaczu pochodzi z 1374 r. Kamionacz był gniazdem rodowym rodu Kamionackich h. Kopacz. Wieś dzieliła się na Kamionacz Folwark, Dobrotyń i Poduchowny. W l. 1840-1860 Warta odsunęła się od wsi. Dawniej płynęła tuż przy kościele, a w czasie częstych powodzi woda zalewała nawet ogród dworski.

 

W latach 1787-1912 wieś była w posiadaniu rodziny Jarocińskich. Wśród dziedziców w tym czasie byli m.in. Stanisław Jarociński, sędzia pokoju powiatu warckiego oraz poseł na Sejm Księstwa Warszawskiego (w 1809 r.). Stanisław Jarociński zmarł w 1826 r. i został pochowany w grobowcu na cmentarzu. Kolejny dziedzic, syn Stanisława, Wojciech Jarociński, podpułkownik, był fundatorem nowego kościoła z drewna, który stoi po dziś dzień. Budowała odbyła się w latach 1840-1845. Zastąpił on stary drewniany kościół, wspomniany w aktach konstystorza gnieźnieńskiego w XV w.

 

W parafii istniała przed 1729 rokiem kaplica pół publiczna dworska we Włyniu.

Organiści:

 

1811-1811 - Tomasz Domakowski (1811)

1821-1824 - Jan Szymanowski (1821, 1824)

1827-1832 - Ludwik Golakowski (1827, 1830, 1832)

1837-1837 - Paweł Perski (1837)

1839-1839 - Franciszek Praszkowski (1839)

1844-1844 - Jakub Gumowski (1844)

1846-1846 - Paweł Łochowski (1846)

1848-1848 - Wojciech Kazmirowski (1848)

1852-1852 - Franciszek Marszałkiewicz (1852)

1859-1859 - Józef Furmański (1859)

1864-1864 - Józef Brzeziński (1864)

Cmentarz.

 

Na cmentarzu znajduje się mogiła nieznanych żołnierzy 28 Pułku Strzelców Kaniowskich z września 1939 r.

 

W grobowcu przy kościele, znajdującym się w złym stanie technicznym, prócz dziedzica Stanisława Jarocińskiego (zm. 1826) spoczywają także: Wincenty Jarociński, kapitan XV pułku piechoty liniowej Księstwa Warszawskiego, kawaler Złotego Krzyża Wojskowego poległy pod Smoleńskiem 18 sierpnia 1812 r. w wieku 28 lat; Wojciech Jarociński, "dymisyonowany" ppłk, Kawaler Złotego Krzyża Wojskowego, zmarły w wieku 75 lat, dnia 22 grudnia 1839 r. oraz Ludwika z Urbańskich Wiśniewska, ur. w 1829 r., zm. 29 października 1897 r. Niewielką tabliczką upamiętniono Andrzeja Piskorskiego "najlepszego przyjaciela oraz najdzielniejszego pomocnika Wojciecha Jarocińskiego przy budowie kościoła w Kamionaczu - 1840". Jak podają akta metrykalne, Andrzej Piskorski był ekonomem w Kamionaczu już w 1826 r.

Terytorium parafii.

 

W Liber Beneficiorum Jan Łaski wymienił następujące miejscowości należące do par. w Kamionaczu:

 

Camyonacz, Wlyny, Camyonacz minor, Nyeubylya, Sucha, Grandy, Osszova.

(Kamionacz, Włyń, Kamionaczyk, Nobella, Sucha, Grądy, Ossowa)

 

W aktach chrztów z lat 1839-1841 pojawiły się:

 

Kamionacz, Grądy, Włyń, Sucha, Ossowa, Kamionaczyk, Ulesie pustkowie, Kolasa pustkowie,

Przypuszczalny zasięg par. w Kamionaczu w latach 1839-1841.
Przypuszczalny zasięg par. w Kamionaczu w latach 1839-1841.

Parafia Kamionacz sąsiadowała z par.: Brodnia(Glinno), Rossoszyca, Męka, Sieradz, Charłupia Mała oraz Warta.

 

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • kościół parafialny pw. św. Marcina, drewniany, 1845, nr rej.: 815 z 28.12.1967
  • dzwonnica, drewniana, nr rej.: 816 z 28.12.1967
  • park, nr rej.: 292 z 8.02.1979

Źródła:


http://pl.wikipedia.org/wiki/Kamionacz_%28wie%C5%9B_w_wojew%C3%B3dztwie_%C5%82%C3%B3dzkim%29

Ruszkowski A. Sieradz i Okolice, 2000

Liber Beneficiorum Jana Łaskiego (wyd. 1880)

http://web.diecezja.wloclawek.pl/parafia/kamionacz/

 

http://web.diecezja.wloclawek.pl/parafia/kamionacz/14.JPG

 

 

NIEWYKORZYSTANE INFORMACJE:

 

z Tek Dworzaczka