Między kościołem farnym a ulicą Podrzecze stoją dwa murowane domy o adresach Kolegiacka 15 i 17. Mają one po części wspólną historię. Teren od ulicy Podrzecze do kościoła uległ od XVI wieku znaczącym przekształceniom. Był to teren zajmowany częściowo przez obszar umocnień, murowanej bramy miejskiej i działek mieszczańskich. Te znajdowały się między bramą miejską a ulicą Sukienniczą, mającą wylot między kościołem a kamienicą pod adresem Kolegiacka 15. Z biegiem czasu kilka znajdujących się tu działek uległo połączeniu, natomiast w 1764 r. pozostały jeszcze dwie oddzielne działki oraz co najmniej jedna w ich tyle. W tymże roku mieszczanin Łukasz Korczowski nabył

plac pusto leżący od lat trzydzieści albo więcej, narożnik, od Bramy Krakowskiej nad ulicą Wsiawą [Sukienniczą] do Bramy Krakowskiej idącej od Tatarczego Rynku (...), poczynający się od Bramy Krakowskiej z jednej [strony] od południa Mateusza Kolaski, kowala, od północka ulicy Wsiawej, ciągnie się nad słupienią jegomości księdza Masłowskiego (...).

W akcie tym mowa jest o drugim placu, należącym do kowala Mateusza Kolaski. Dokument jego sprzedaży prawdopodobnie nie zachował się, ale z innych wiadomo, że w 1798 r. Kolaska sprzedał swój plac Walentemu Wieczorkiewiczowi, zięciowi Łukasza Korczowskiego. Po złączeniu obu posiadłości Walenty Wieczorkiewicz wzniósł kamienicę stojącą po dziś dzień (Kolegiacka 15), a stało się to wg dokumentów jeszcze za rządu pruskiego, czyli przed 1806 r. Daje to lata 1798-1806 jako czas wybudowania kamienicy. Ponieważ jednak jest ona obecna na planie wałów miejskich z roku 1803, to z pewnością kamienicę wzniesiono między 1798 a 1803 r. Jest to zatem jedna z najstarszych kamienic w mieście. Uwagę zwraca jej nietypowe ustawienie, co musi w jakiś sposób odzwierciedlać warunki przestrzenne jakie panowały w tej okolicy na początku XIX wieku. Nie sposób tutaj nie przypomnieć o bramie miejskiej, która wg przekazów zachowała się w połowie do 1800 r. Jest to czas zbliżony do budowy kamienicy Wieczorkiewicza, czy zatem te dwie budowle mają ze sobą coś wspólnego? Czy usytuowanie pozostałej części bramy wymusiło kąt jaki front kamienicy tworzy z ulicą? Czy ściany kamienicy zawierają elementy należące wcześniej do bramy lub muru miejskiego? Badań budowli dotychczas nie przeprowadzono.

Można tylko przypuszczać, że kamienica od razu została wzniesiona jako budowla piętrowa. Niezaprzeczalnie zaś była już piętrowa w 1839 r., kiedy nieruchomość uregulowano hipotecznie. W dokumentach widnieje ona jako kamienica piętrowa o długości 34, wysokości 17 i szerokości 27 łokci, kryta dachówką karpiówką. Kamienicy towarzyszyły drewniana obora pod gontem, dom mieszkalny w tyle, murowany, drewniana stajnia i takaż wozownia, a także studnia i kilka innych budynków.

Podobnie jak brama została rozebrana ok. 1800 r., tak z czasem rozplantowano wał ziemny, odgraniczający kamienicę od ulicy Podrzecze. Osobny „plac wałowy” istniał jeszcze w 1803 r., kiedy Walenty Wieczorkiewicz otrzymał go w wieczystą dzierżawę. Nosił on w XIX wieku numer 39, kamienica zaś numer 38. Po rozplantowaniu wału plac nr 39 zaczął funkcjonować jak normalna działka budowlana i w latach 1840-1842 wzniesiono parterową kamienicę (Kolegiacka 17). Jej budowniczym był Józef Wieczorkiewicz, syn Walentego.