Dobra ziemskie Włoczyn A i Grzymaczew A w powiecie i obwodzie sieradzkiem województwie kaliskiem położone

potem:

Dobra ziemskie Włoczyn A i Grzymaczew A do których należą Puskowia Kije, Stelmach, Niwa, Pęczek, Chudoba i Przegorzałe w okręgu i powiecie sieradzkim guberni warszawskiej położone.

• pocz. XIX w. – majątek posiada Stanisław Bogusławski.
• 27 V 1816 – w Kaliszu za 143 000 złp dobra nabywa Alojzy h. Wierusz Niemojewski.
• ~1821 – powstaje księga hipoteczna dóbr wg prawa Królestwa Polskiego[i]
• 1842 – po wywłaszczeniu Niemojewskiego na licytacji publicznej dobra nabywa Mateusz Rubach za 80 000 złp (12000 rbs).
• 14 III 1845 – dobra odkupili Leon i Benigna z Niemojowskich Bekowie za 80 000 złp.
• ~1861 – majtek przechodzi w spadku na Stefana Alojzego Józefa, Juliannę Dorotę oraz Witalię Katarzynę Józefę Beków.
• ~1860/1861 – dobra na licytacji zostają sprzedane za 156 000 złp Janowi Nepomucenowi Bogusławskiemu.
• 1864 – na podstawie ukazu o uwłaszczeniu chłopów włościanie otrzymują 271 mórg 80 prętów ziemi we Włocinie (oraz z III oddziału 170 prętów), 54 m. 232 pręty we wsi Pęczek, 25 m. 219 p. we wsi Przegorzałe, 35m. 176 p. we wsi Stelmach, 84 m. 152 p. we wsi Niwy i 70 m. 36 p. we wsi Kije, razem zaś 542 m. 265 p.
• ~1876 – dobra na licytacji [?] nabywają Chaim i Dorota Oppenheimowie za 24 360 rbs
• 1879 – dobra kupuje za 45 600 rbs Otto Linde.
• ~1880 – w skład dóbr wchodzą m.in. folwark Włocin A, karczma na „Kijach” oraz karczma i młyn „Chudoba”
• ~1879 – powstaje plan pomiarowy geometry II klasy Kazimierza Podziemskiego, ukazujący uroczysko Jarych o pow. 82 morgi i 239 prętów
• ~1880 – oddzielenie od dóbr 1) osady karczemnej we Włocinie o pow. 6 mórg i 251 prętów, 2) folwarku Kije o pow. 67 mórg i 5 prętów, 3) lasu Pod Dzikiem o pow. 162 mórg i 119 prętów; powstają dla tych obszarów 3 nowe księgi hipoteczne
• ~1880 – oddzielenie od dóbr uroczyska Jarych o pow. 82 m. i 239 p.; powstaje osobna księga hipoteczna pod nazwą „ziemia w uroczysku Jarych”
• ~1880 – po oddzieleniu 4 obszarów, dobra Włocin i Grzymaczew A mają powierzchnię 663 morgi i 137 prętów kwadratowych (w skład dóbr wchodzi też folwark Ottonów i leśna osada na Olkówce)
• 1886 – dobra nabywa Julian Arnold, syn Mateusza za 21 716 rbs.

Nazwa: Kopija gruntów włościan wsi Włocin w guber: Warsz: Powiec: Sieradz: położonej (przekopiowanych z pierworysów sporządzonych w roku 1866 na miarę nowopolską przez jeometrę przysięg: Stanisława Kahl)

Data: 1866 r.

Autor: Stanisław Kahl, geometra przysięgły 2 klasy

Skala: 1:5000

Zespół, sygnatura: Zbiór kartograficzny, sygn. 292.

Numer wg. Vereidigter Landmesser Georg Hennig in Sieradsch: 1041

Opis: Plan jest kopią wykonanego w tym samym roku oryginał pomiaru. Przedstawia ziemie we Włocinie należące do chłopów, a więc pomija ziemie dworskie. Sporządzony w technice barwnej, ukazuje podział poszczególnych działów gruntu na działki. Na kopii tej brak jednak legendy objaśniającej kolory oraz tabeli podsumowującej powierzchnie. Na planie uwzględniono tereny włościan w całych dobrach Włocin, widzimy tu zatem gospodarstwa w miejscowościach Włocin, Wcisłe (przekreślone i dopisane: Stelmach), Niwa, Pęczek, Hudoba (właśc. Chudoba), Przegorzałe i Kije. Ponadto pojawiają się toponimy takie jak: Niwy, Jaryszki, Zagnoje, Glinianki, w Kobylarzu, w Cyganach, Za Wsią, do Brodku (przekreślone i dopisane: Kobylarnia. W miejscach nieobjętych pomiarem także zapisano rodzaj gruntu: „grunta folwarczne”, „pole dworskie” lub (najczęściej) „zagajnik folwarczny”, a w samym Włocinie „folwark”. W Pęczku oznaczono łąki karczmarskie, w Chudobie młyn, staw i karczmę, we Włocinie karczmę, wszędzie zaś budynki mieszkalne i gospodarcze i drogi.

W granicach jakie przedstawiono na planie dobra Włocin sąsiadowały z dobrami Opatówek, Grzymaczewem lit. B, dobrami Klonowo (właśc. Klonowa), dobrami Wrząca, Grzymaczewem lit. D i Grzymaczewem lit. C.

Plan pochodzi ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi - Oddział w Sieradzu.