Dobra ziemskie Sokołów w powiecie i obwodzie sieradzkim, województwie kaliskim leżące w trzech z czterech części całych oraz w trzech czwartych z czwartej części

• 1 III 1816 – drogą działów po Kazimierzu Lenartowiczu dobra Sokołów przechodzą na jego syna Andrzeja za sumę 15000 złp
• 1820 – powstaje księga hipoteczne dóbr na mocy prawa Królestwa Polskiego[i].
• 1820 – Sąd Najwyższej Instancji Królestwa przysądza 1/16 część dóbr Skarbowi Królestwa Polskiego.
• 8 VI 1832 – Andrzej Lenartowicz kupuje od właściciela sąsiednich dóbr Bogumiłów łąkę nazywaną Rudnik mającą pow. 30 mórg i 224 pręty miary nowopolskiej, leżącą na terenie dóbr Bogumiłów.
• 1845 – po śmierci Andrzeja Lenartowicza dobra dziedziczą dzieci: Marianna Marcela i Cezariusz Lenartowiczowie
• 1848 – wyrok adiudykacyjny Trybunału Kaliskiego potwierdza wywłaszczenie Lenartowiczów z dóbr i ich sprzedaż poprzez licytację na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego za kwotę 151673 złp i 10 gr.
• 27 I 1855 – dobra nabywa za 25000 rbs Jan Wężyk.
• 1855 – powstaje „planik” ukazujący granicę między Sokołowem a Tyczynem sporządzony przez niejakiego Kesslera.
• 29 VI 1858 – dobra nabywa od Jana Wężyka Władysław Wężyk za 20000 rbs wraz z inwentarzem, kontrakt zawarto przed notariuszem zgierskim Cichockim.
• 1864 – na mocy ukazu o uwłaszczeniu chłopów na własność włościan przechodzi 110 mórg i 93 pręty w Sokołowie, 41 mórg i 248 prętów w Okręglicy oraz 46 mórg i 203 pręty w Dębinie
• ~1867 – do dóbr należą dwa nieuwłaszczone folwarki: Dębina i Okrąglica
• ~1872 – powstaje mapa dóbr i rejestr pomiarowy
• 11 XII 1873 – dobra ponownie nabywa Jan Wężyk, za 25000 rbs
• ~1874 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dąbrowskiego
• ~1876 – od dóbr Bogumiłów odłączona zostaje leżąca na ich terenie, a należąca do dóbr Sokołów łąka Rudnik, po czym wcielona zostaje do majątku sokołowskiego
• 1886 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry II klasy Kazimierza Podziemskiego
• ~1899 – od dóbr Sokołów odłączone zostają folwarki Dębina i Okręglica, powstają plany i rejestry pomiarowe autorstwa Włodzimierza Dymitoriwcza
• 20 I 1900 – dobra od Wężyka kupuje Michał Białecki za 81500 rbs
• 1903 – z asystą Banku Włościańskiego następuje częściowa parcelacja dóbr (154 dziesiatyny i 1230 sążni)
• 1903 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Włodzimierza Dymitrowicza. Obejmuje teren dóbr pozostały po odjęciu ziem sprzedanych kolonistom oraz oddanych włościanom za serwituty
• 3 II 1904 – dobra kupują Mosiek Gliksman (2/3) i Wolf Ginsberg (1/3) za 43000 rbs
• 7 VIII 1906 – Gliksman kupuje od Ginsberga pozostałą część dóbr
• 18 IX 1906 – Gliksman sprzedaje księdzu Alfonsowi Wejssowi[?] ok. 433 morgi i 193 pręty gruntu z dóbr Sokołów
• 1 V 1907 – ksiądz Wejss kupuje całe pozostałe dobra za 32000 rbs
• 1 IV 1909 – dobra nabywają Andrzej Lodzewski, Władysław Przybyłowicz i Antoni Lodzewski za 32000 rbs
• 1910 – powstaje nowy rejestr pomiarowy dóbr