Dobra ziemskie Dębołęka z przyległościami i przynależytościami w powiecie i obwodzie sieradzkim, województwie kaliskim położone (późniejszy dopisek: do których należy osada Tumidaj zwana)

• koniec XVIII wieku – dobra posiada Marcin Murzynowski
• 1802/1803 – taksa sądowa dóbr, wg której ich wartość wynosiła 79322 złp i 7,5 gr
• ~1793-1806 – powstaje pierwsza księga hipoteczna dóbr, właścicielem jest wg niej Feliks Murzynowski, syn Marcina
• ~1820 – założono nową księgę hipoteczną dóbr wg przepisów Królestwa Polskiego[i]
• 1832 – po śmierci Feliksa Murzynowskiego dobra dziedziczą dzieci: Konstanty i Józefa Murzynowscy
• 15 I 1846 – Konstanty Murzynowski sprzedaje swoją część dóbr Andrzejowi Murzynowskiemu za 11250 rbs.
• 11 XI 1846 – Józefa z Murzynowskich Falkowska sprzedaje swoją część Andrzejowi Murzynowskiemu za 11250 rbs; całe dobra warte są 22500 rbs czyli 150000 złp
• 1851 – powstaje plan i rejestr pomiarowy dóbr autorstwa geometry Raczyńskiego
• 21 VI 1855 – dobra kupuje Władysław Białecki za 220000 złp (33000 rbs)
• ~1882 – po śmieci Władysława Białeckiego dobra przechodzą na dzieci: Michała, Stanisława i Józefę Gątkiewicz Białeckich.
• 1864 – na podstawie Ukazu Najwyższego o uwłaszczeniu chłopów, na rzecz włościan odłączono z dóbr 63 morgi i 213 prętów (miary nowopolskiej) gruntu
• 1872 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dąbrowskiego
• ~1872/1873 – na podstawie dokumentacji urzędów włościańskich i planu z 1872 r. nadział chłopski w dobrach Dębołęka wynosił 76 mórg i 290 prętów (w tym nieużytków 204 pręty)
• ~1874/1875 – włościanie mają prawo zbierania suszu chrustu w lesie na obszarze 771 mórg i 257 prętów wg planu z 1851 r.
• 1880 – powstaje rejestr pomiarowy geometry Szymanowskiego; dobra mają 1240 mórg i 65 prętów
• 3 VII 1884 – Michał Białecki odkupuje schedy rodzeństwa za 88400 rbs
• ~1891 – włościanie w Dębołęce posiadają 79 mórg i 261 prętów ziemi, w tym 2 morgi i 217 prętów nieużytków
• 1894 – powstaje rejestr pomiarowy autorstwa Włodzimierza Dymitrowicza; dobra mają 1243 morgi i 78 prętów
• 22 VIII 1905 – Michał Białecki kupuje od rodziny Kubackich 4 dziesiatyny i 40 sążni ziemi z terenu objętego księgą hipoteczną sąsiednich dóbr Ruszków za 600 rbs
• ~1925 – po śmierci Michała Białeckiego dobra dziedziczy jego córka Józefa Zembrzuska
• 6 IX 1944 – na podstawie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej dobra przejmuje Skarb Państwa